نهج البلاغه،بالاترين كلام مخلوق،پس از كلام خالق
فكر و انديشه كن تا بينا گردي.
چون خرد كمال گيرد،گفتار نقصان پذيرد.
به يقين خفتن به كه با دو دلي نماز گزاردن.
علم زندگي است،و ايمان سبب نجات و رستگاري.
چيزي براي جلب محبت مانند سخاوت و نرمخويي و خوش خلقي نيست.
خوشا آنان كه قرآن را به جانشان بسته دارند و دعا را ورد زبان.
نجات و رستگاري قرين و همراه ايمان است.
سخاوت بي خواستن بخشيدن است،وآنچه به خواهش بخشند يا از شرم است و يا از بيم سخن زشت شنيدن.
ستوده تر از بلاغت در گفتار،خموشي است در جائي كه سخن گفتن شايسته نيست.
چه بي شرم است انسان نادان.
هيچ كس چيزي را در دل نهان نكرد،جز كه در سخنان بي انديشه اش آشكار گشت و در صفحه رخسارش پديدار.
به زودي به تو خواهد رسيد آنچه براي تو مقدر شده پس كسب و كار را آسان بگير و آهسته تر كار كن.
كسي كه بر خدا توكل كند كمك خدا را از دست نخواهد داد.
بار خدايا تو مرا از خودم بهتر مي شناسي و من خود را از آنان بيشتر مي شناسم.
خدايا ما را بهتر از آن كن كه مي پندارند و بيامرز از ما آنچه را كه نمي دانند.
حديث عشق اگر خواهي بيا با ما
گرد آوري: پايگاه اينترنتي "ميكس تو ميكس"
